Wiewiórka pospolita to średniej wielkości gryzoń. W Polsce można ją znaleźć w lasach wszystkich typów, parkach, alejach, większych ogrodach lub cmentarzach z zadrzewieniem. Ma rudą, czarną, a czasem brązową sierść. Zwykle dorasta do 19-23 cm i osiąga wagę między 250 a 340 g. Puszysty ogon, który pomaga utrzymywać równowagę podczas wspinaczki i skoków na drzewach oraz który wiewiórka wykorzystuje jako „okrycie” ciała podczas snu, ma długość od 14,5 do 20 cm. Wiewiórka pospolita żyje samotnie, a inych wiewiórek unika, z wyjątkiem okresu rozmnażania. Chociaż dieta wiewiórek jest głównie roślinna, niekiedy zdarza się, że zjedzą również drobne owady, jaja lub pisklęta ptaków śpiewających, jaszczurki czy inne małe ssaki. Obecnie największym zagrożeniem dla wiewiórki pospolitej jest utrata lasów, jej naturalnego środowiska, a w niektórych krajach konkurencja ze strony wiewiórki szarej. W niewoli mogą żyć ponad 10 lat, ale w naturze ich życie jest pełne pułapek i niebezpieczeństw, zwykle znacznie krótsze.