Różni się od większości gatunków po owłosionym nosie i od kangura wielkiego różni się przede wszystkim swoim brązowym umaszczeniem. Aktywny jest głównie w nocy, kiedy to głównie pasie się na trawie, czasami zjada również liście krzewów lub obgryza niskie drzewa. Duży kangur dorasta do długości ciała 90 cm do 1,4 metra, ogon osiąga długość około 75 cm i maksymalnie mierzy jeden metr, waga u dorosłych osobników znacznie się waha i jest zależna od płci, samice osiągają niższą granicę, gdzie samce wyższą granicę (20-75 kg). W okresie rozmnażania duży kangur jest agresywny, a samce walczą między sobą o samice, pożywienie i miejsca do odpoczynku. Ciąża u dużego kangura trwa średnio około 36 dni. Nowonarodzony kangurzyk jest jednak po narodzinach bardzo niewykształcony – jest nagi, ślepy i brak mu tylnych kończyn. Przyczepia się pazurkami do futra matki i wspina się jedynie za pomocą węchu i dotyku do jej torby (samce torby nie mają), gdzie przyczepia się do sutka mlecznego. Około 7. miesiąca młode wyciąga głowę z torby, próbuje trawy, ale gdy jest w niebezpieczeństwie, od razu wraca do torby. W wieku 1 roku już pasie się z innymi, nie wraca już do torby, ale pozostaje w pobliżu matki do 2. roku życia.